Ahmed Marcouch

Mijn politiehart bloedt. In de Volkskrant lees ik over het wel en wee van een politiebureau in Utrecht (23 oktober). Ik wrijf mijn ogen nog eens goed uit. Het lijkt wel of ik lees over een welzijnsinstituut: jeugdigen aan de hand nemen, scholieren een diploma laten halen en de gezinsvoogd uitnodigen. Welkom op het politiebureau van Utrecht, de stad die er maar niet in slaagt daders op te sporen van homogeweld, dit jaar vier reeksen gewelddelicten tegen homo’s op een rij. De politie wekt de indruk vergeten te zijn waartoe zij op aarde is: daders opsporen, aanhouden en verhoren.

Verslag
Bij het lezen van dit verslag over het politiebureau – waarvan de naam niet mag worden genoemd en dat werkt met een overlastplegers met gefingeerde namen – bekruipt mij de gedachte dat daar in Utrecht veel agenten het helemaal opnieuw moeten leren: opsporen, aanhouden en verhoren.
Om te beginnen moet de korpschef echte speurneuzen gaan werven, jonge mannen en vrouwen die de milieus kennen, Antilliaanse agenten voor Den Helder, Marokkaanse agenten voor Utrecht en Afrikaanse agenten voor de Amsterdamse Bijlmer. Mannen en vrouwen die Romeo kunnen onderscheiden van Roy, en Hassan van Houssain. Mannen en vrouwen die blauw in hun bloed hebben, die snappen dat we van alles kunnen filosoferen over IQ’s, moeilijke jeugd, identiteitsproblemen en armoede, maar dat het er uiteindelijk om gaat: wil iemand deugen.
Velen deugen niet zolang de pakkans gering is. Zo simpel is het. Alle studies over criminogene factoren ten spijt: misdaad loont. Er zijn nogal wat jongens die liever nu duizend euro per week verdienen met drugkoeriersdiensten, opslag of heling, dan dat zij over tien jaar na een lange schoolperiode een fatsoenlijk baantje verwerven. Daarom moet de politie terug naar haar werk: opsporen, het pad afsnijden naar criminaliteit.

Jeugdvoogden
Ik weet niet wat de politie bezield heeft om zover van haar pad af te raken dat zij het werk gaat overnemen van jeugdvoogden, docenten en jongerenwerkers. Misschien is het angst voor de valse etnische solidariteit van hele straten zodat Franse toestanden zouden kunnen dreigen, misschien is het doordat de agenten geen vat meer krijgen op de nieuwe generatie criminelen bij wie de klassieke verhoormethoden niet langer werken. Toch moet het, het echte eigen vak weer leren beoefenen. Want als misdaad inderdaad loont, kunnen de jeugdzorg, het onderwijs en het jongerenwerk het wel vergeten. Die kunnen met hun lange-termijnperspectief niet concurreren met de snelle straat.
Kortom: hoogste tijd voor nieuw blauw bloed uit alle hoeken van de samenleving. Ook intern kan de politie op zoek naar de echte speurneuzen en die promotie geven. Door de taken waar het niet echt om gaat, zoals de administratieve bijzaken, de verkeerscontroles, parketdiensten en dergelijke neer te leggen bij wie het hoort: bij datatypisten, leerling-agenten en handhavers die beboeten mogen – niet bij de volbloed agent.
Schieten wij tekort in de opsporing, dan dreigen ‘gated communities’ en eigenrichting. Mensen willen dan niet meer betalen voor de politie, ze gaan zelf beveiliging en privé-detectives regelen. Gaat de politie wél vooruit met de opsporing, dan lost dit ook alle andere problemen van de politie op. Om te beginnen gaat de bereidheid om aangifte te doen omhoog, en ook om getuige te zijn. Zien de burgers dat aangifte doen leidt tot vervolging, dan stappen zij over hun angst dat hun auto, hondje en kinderen door buurtcriminelen worden bezeerd.

Herhaling
Ten tweede neemt de kans af dat de gestrafte in herhaling vervalt, de recidivecijfers zijn nu maar liefst tussen de 50 en 80 procent. Als misdaad niet langer loont, worden de diensten van reclassering en resocialisering voor onderwijs en werk met hernieuwde interesse bezien. En kijk, gaan we het zo doen bij de politie, de beste mensen inzetten op opsporing, wedden dat dan ook de dierenpolitie van de PVV niet meer nodig is? Mét de opgepakte criminelen zullen ook veel dierenmishandelaars zijn opgepakt.
Dus burgemeesters, wees een goed korpsbeheerder, doe als de burgemeester van Amsterdam en geef uw politiekorps positie. Ga mee met de korpschef de buurt in, en leg daar uit dat vanaf nu de politie leading is, of het nu gaat om het opsporen van wapens of om de aanhouding van scooters. Niks controle van rollators en fietsers om de schijn van discriminatie te voorkomen, gewoon gericht werken vanwege effectief opsporen.